31 mei, 522 km naar Marie-Odile en Nicolas

Riant vertrokken, met koffie bij de buurtjes.
Zo'n dag na Hemelvaart ben je niet alleen op straat, best druk dus en oppassen!

Als ik de grote weg, Route du Soleil, verlaat, gaat het nog een uurtje door het prachtig glooiende land van de Champagne-streek. Och wat hebben we hier 8 jaar geleden heerlijk gefietst, terug naar huis na een mooie cursus over Chagall door Ruud Bartlema. Ik heb het er moeilijk mee, bij aankomst pakt Marie-Odile het  feilloos op. Wat een gave!

Zoon Nicolas is zichtbaar blij met het knuffelhondje dat ik hem meebracht. Dat is fijn, ook dat hij nu overdag in een stoel zit en duidelijk bij de gemeenschappelijke maaltijd is.

Het onderkomen is in de afgelopen 8 jaar stevig aangepakt. Meer en betere kamers en een overdekte lange buiten-eettafel met aanpasbare bovenkant. Ingenieus!

De overige gasten zijn allen ook vaker hier geweest, beetje familiegevoel, dus al valt met ineens meedoen in het Frans me best tegen. Af en toe vang ik een woord op en scoor dan bovenmatig, "pasop hoor, hij begrijpt meer dan je denkt". Maar geen zorg hoor, ik ben net zo'n Google Home doosje: als je niet in zijn straatje praat, komt ie met een verdwaald antwoord en dat wekt weliswaar begrip maar wat heb je d'r aan?

Het avondmaal is eenvoudig maar veel gangen. Het kaasrondje kon ik mooi aanvullen met de relatief lompe brok Goudse die ik toch maar had meegenomen. Onwennig-maar-lekker, zo werd ie ontvangen.

2 Mannen vertrekken tegen de avond. Ze gaan vaststellen waar de herten in het bos in de buurt ongeveer zitten om straks om 5-en klaar te staat en ze af te knallen.

Tegen ontbijttijd zullen ze terug zijn. Ben benieuwd wat ik naast mijn stokbrood ga vinden...